Einde verhaal

Hoelang doe ik dit nu al? 2 jaar en 3 weken om precies te zijn. Op 6 januari 2011 stelde ik me op deze plek netjes aan u voor, en beloofde minstens 1 keer per week mijn licht te laten schijnen over politieke en maatschappelijke ontwikkelingen in Oss.

In die tijd heb ik me via dit weblog 157 keer tot u gewend. Soms met hele flauwe praatjes, soms vlijmscherp, soms ongelooflijk bot. Precies zoals ik ben dus. Ik heb geprobeerd voor wat leven in de brouwerij te zorgen, voor discussie. Ik heb getracht u een blik achter de schermen te geven, duidelijk te maken hoe de hazen lopen.

En nu?

Nu is het afgelopen. Dit is mijn laatste blog.

Wat krijgen we nou Wildeman? Buig je voor de haters, voor die intolerante onnozelaars die jou het liefst met pek en veren de stad uit zouden jagen?

Tuurlijk niet.

Wat dan? Ben je klaar? Heb je alles al een keer gezegd en geschreven?

Nee, ook niet. Integendeel.

Ik zou graag het aanstaande herindelingsproces vanaf de zijlijn van commentaar voorzien.

In de gaten houden hoe de NVU hier in Oss campagne gaat voeren en vooral hoe de democratische partijen zich daartegen gaan verweren.

De zin en onzin en logica en onlogica van politieke beslissingen voor u  blijven becommentariëren.

Maar dat gaat allemaal niet gebeuren. Want ik ga u verlaten.

Ik ga iets anders doen bij de krant. Ik ben benoemd tot chef eindredactie. Binnenkort druk ik niet meer alleen mijn stempel op de editie Oss en omgeving, maar op de héle papieren krant. En op onze site.

Ik ben in dit verband allergisch voor de begrippen ‘rijdende trein’ en ‘uitdaging’, maar let’s face it: het is een kans die té mooi is om te laten lopen.

Enig nadeel is wel dat ik dan niet meer aan schrijven toe kom. Niet meer voor mijn eigen editie, en evenmin voor mijn blog.

Dit is dus einde verhaal.

Ik snap dat nu ogenblikkelijk de vlag uit gaat bij allerlei meneertjes in Reek, Berghem en Maren-Kessel. En dat ook Reina de Bruijn, Frans Molenkamp en andere politieke hoogvliegers blij zullen zijn dat ze van deze horzel verlost zijn.

Het is niet anders.

Nét zo goed kan ik de lichte paniek plaatsen die nu bij het CDA uitbreekt. Want wie gaat Toon Jaspers nu aan zijn verstand peuteren dat hij écht niet nóg een termijn mee kan. Tsja, dat zullen ze toch echt zelf moeten doen.

Dit was mijn laatste blog.

Ik hoop dat het voor u net zo lekker was als voor mij.

Tot ziens!