Wildeman

Nieuwsmaker

René Peters, Willy Selten, Cor Mennen. Eén van deze drie wordt de Nieuwsmaker van 2013. Gekozen door ons, de redactie, en dus discutabel. Maar dat zijn alle uitverkiezingen en lijstjes die ons deze laatste dagen van het jaar traditioneel om de oren vliegen.

Heerlijk vind ik dat. Ik houd van lijstjes.

Onze top drie betekent automatisch dat er heel wat Ossenaren géén Nieuwsmaker van 2013 worden. Daarom hier: de mannen/vrouwen die net niet genoeg punten haalden om op het podium te staan, maar wel een eervolle vermelding verdienen.

Alternatieve Nieuwsmakerlijst van 2013

-     Ton Gobits. De adviseur van horeca-echtpaar Van de Veerdonk van De Groene Engel en de centrumondernemers die tegen het Centrummanagement Oss en de reclamebelasting zijn. Gobits komt uit Oijen en is een bijter, maakt met zijn werkwijze allesbehalve vrienden, maar doet alles voor zijn klanten. 

-     Jan van Loon. De meest ervaren van alle Osse wethouders mag in dit 'net-niet-lijstje' natuurlijk niet ontbreken. Haalde de woede van heel de stad op zijn hals door fors te bezuinigen op Museum Jan Cunen. Kreeg er daarnaast met De Groene Engel en de BSOB nog een paar hoofdpijndossiers bij. Was lang niet altijd te benijden, het afgelopen jaar.

-     Dirk Kurzweg. 'Wie?', zie ik u denken? Dirk Kurzweg is in Oss beter bekend als 'de man van het groene dak'. Voert al meer dan een jaar een strijd met de gemeente over het groen geschilderde dak van zijn huis aan de Granietstraat. Een strijd die nog altijd niet door hem is gewonnen. Kurzweg is geen onbekende in het gemeentehuis. Hij bezoekt zowat elke vergadering van de gemeenteraad die er is.

-    Mariëlle Henzen-van Boekel. De eerste vrouwelijke stadsprins van Oss ooit. Verdere argumentatie overbodig.

-    Erik Quekel. Speelde jarenlang voor FC Oss, komt hier ook vandaan, en ging halverwege dit jaar bij FC Den Bosch voetballen. De aartsrivaal. Dat werd hem door de Osse fans niet in dank afgenomen. Op internet vlogen de bedreigingen de 26-jarige spits om de oren. Ondertussen speelt (en scoort) Quekel regelmatig in stadion De Vliert.

-    Ton Kemkens. Kocht het oude Bergoss-kantoor aan de Bram v.d. Berghstraat om dat volledig te renoveren. Er komen woningen en kantoorruimtes in. Voor het eerst sinds jaren konden Ossenaren in de villa naar binnen. Pure stadshistorie. Kemkens bemoeit zich ook met de zaagtanddaken van het Bergoss-terrein. Daar is inmiddels wat geld voor, maar een officiële herbestemming nog niet.

-     Thijs van Kessel. Moest lullen als Brugman om de buurtbewoners van Nieuw Zevenbergen te overtuigen van zijn goede bedoelingen met het circuit. Dat lukte deels. De politiek stemde in en gunt het circuit een toekomst ná 2018, als het pachtcontract verloopt. Dat de gemeenteraad dit doet komt voor een heel groot deel door Van Kessel. De voorzitter van Nieuw Zevenbergen communiceert beter en vaker dan dat ze eerst op het circuit deden.

Tel deze zeven namen op bij die van Peters, Selten en Mennen en we zitten op een mooie top tien van Osse nieuwsmakers. Discutabel, maar daarom niet minder leuk.

Kerstmutsengate

We hebben er één: een gate. Niet zo groot als Onnogate, maar toch. In Oss hebben we kerstmutsengate.

Je kan er als bezoeker van de stad niet omheen: de sinterklaasmijters om de lantaarnpalen aan de Burgwal. Hartstikke mooi en sfeervol, maar niet half december. De goedheiligman zit al lang en breed in Spanje. In heel Oss hoor je kerstliedjes en hangen kerstballen, het Winterhuis op de Heuvel staat en dus slaan de mijters als een tang op een varken. 

De vraag 'waar zijn de kerstmutsen die elk jaar om de mijters worden geschoven?', lijkt mij gerechtvaardigd.

Het is Jan de Leeuw - van sportzaak Wim de Leeuw - die de mutsen ooit maakte voor de Burgwal, Kruisstraat en Kerkstraat. Later zijn ze 'tegen kostprijs' verkocht aan de ondernemers van die straten. Als ik dinsdag naar de sportzaak bel en Pim (de broer van) aan de lijn krijg, lijkt het er niet echt op dat de kerstmutsen er nog komen te hangen. "Ik ben niet de baas van de straat."

Voordat het gesprek eindigt, verwijst De Leeuw me nog door naar Wilma Verweijst van Twinkle Art. Zij is het straathoofd van de Burgwal. Maar Verweijst op haar beurt weet er niks van en zegt dat De Leeuw de mutsen heeft opgeslagen. Lekker is dat.

Nou is het al wel langer duidelijk dat niet alle Osse centrumondernemers met elkaar door één deur kunnen. Uit dit kerstgedoe blijkt dat communiceren in de Burgwal ook lastig is.

Woensdag staat het verhaal over de kerstmutsen in onze krant. En verrek: Pim de Leeuw klimt dezelfde dag nog met 'een maat' de ladder op om de kerstmutsen op te hangen. Althans, vijf. "Ik moet het er ook maar tussendoor doen." Of de rest van de straat nog voor kerstavond van de mijters af komt, is maar sterk de vraag. Weer wijst De Leeuw naar het straathoofd. Hij is verbaasd dat Verweijst 'na drie jaar nog niet weet dat zij verantwoordelijk is voor het plaatsen van de mijters, mutsen en kappen'. "Het is een verantwoordelijkheid van de hele straat."

Kerstmutsengate dus.

In Maastricht gaat de politiek zich nu met Onnogate bemoeien. Want zo'n zoenende burgemeester is natuurlijk niet goed voor de reputatie van de stad - denken ze daar. Over kerstmutsengate heb ik in de Osse politiek nog niemand gehoord. De heren en dames politici zitten met hun gedachten vast nog bij Sinterklaas.

Voorbeeld

Het zijn de zenuwen. De woorden komen twijfelend uit de mond van Dolf Warris. De Ossenaar is net gekozen als lijsttrekker van GroenLinks. Hij volgt Gebert Lucassen - in Oss en omstreken bekend geworden als fervent twitteraar - op. "Het is een eer om dit te gaan doen", stamelt Warris. Er volgt applaus. 

In de Jan Cunenzaal van het gemeentehuis zit deze dinsdagavond de harde kern van de lokale GroenLinks bij elkaar. Met vooral mensen uit Oss en Ravenstein en een enkeling uit Megen. Het is de algemene ledenvergadering en er wordt gestemd over de top drie van de kieslijst voor de verkiezingen. Een commissie heeft een voordracht gedaan: 3. Willem van Tilborg, 2. Evert van Schoonhoven en 1. Dolf Warris. Lucassen stelde zich niet beschikbaar ('na twaalf jaar is het mooi geweest').

Negen leden en één niet-lid horen het verhaal van partijvoorzitter Katinka Waelbers aan. Dat ene niet-lid ben ik. 

De vraag was brutaal: 'Kan ik bij jullie ledenvergadering zijn?', vroeg ik Lucassen. De huidigde fractievoorzitter had net bekendgemaakt dat-ie zich niet herkiesbaar zou stellen en dat op dinsdag 10 december de leden zouden bepalen wie hem als lijsttrekker opvolgt. Als journalist ben je nooit welkom op algemene ledenvergaderingen. Dat zijn immers vergaderingen alleen voor leden. 'Ik heb het even aan de voorzitter gevraagd. Je bent welkom', stuurde Lucassen na een kwartier terug.

GroenLinks is zonder twijfel de meest transparante partij van Oss. De oppositiefractie roept tegen iedereen die het maar wil horen dat niks in de achterkamertjes mag blijven hangen. Het liefst zien Lucassen, Warris en co dat ook de coalitie in de openbaarheid wordt gevormd, straks na de verkiezingen. Maar dat gaat nooit gebeuren, weten u en ik.

Warris - de Osse politicus met het langste haar - krijgt de steun van alle aanwezige GroenLinksers. Niet verrassend. In een vloek en een zucht is het gebeurd. Van Schoonhoven en Van Tilborg komen op plek twee en drie. Zo wordt dus een lijsttrekker gekozen, dacht ik. Niks spannends aan eigenlijk. Of: gewoon goed voorwerk van de kiescommissie van GroenLinks. Laten we het op dat laatste houden.

Vlak voordat ze in de Jan Cunenzaal in debat gingen over het Osse stadscentrum, ben ik gegaan en heb ik de leden bedankt voor hun gastvrijheid. Ik moest terug naar de redactie om de wereld in te slingeren dat Warris volgend jaar de strijd aan gaat met Peters, Wagemakers, Molenkamp en die andere Osse lijsttrekkers. De openheid van GroenLinks waardeer ik. Volgens mij is het niet meer van deze tijd om dit soort vergaderingen achter gesloten deuren te houden. Laat GroenLinks wat dat betreft een voorbeeld zijn voor de anderen in het gemeentehuis, aub.

Vrienden

Ton Kemkens, u weet wel, de man die achter de grote opknapbeurt van het Bergoss-kantoor zit, zei precies wat ik dacht: "Het is een goeie week voor Oss."

Als journalist maak ik niet alleen vrienden. Sterker nog, de afgelopen maanden heb ik meer ruzie met mede-Ossenaren gehad dan in alle 26 jaar hiervoor samen. Omdat zij net iets anders tegen de werkelijkheid aankeken dan ik dat deed.

Het zijn vaak politici die bellen of mailen om te vertellen hoe slecht ik het heb gezien en hoe onrechtvaardig het is dat ik dat dan in de krant zet. Dat kan, het hoort bij m'n werk en ik vind het ook niet erg. Meestal schrijf ik over vervelende of negatieve dingen. Niet omdat ik dat leuk vind - dat willen mensen nog wel eens denken - maar omdat dat nu eenmaal 'nieuws' is. Ik heb het niet bedacht; dit is altijd zo geweest en zal altijd zo blijven.

Zo'n week als deze doet een mens in Oss, inclusief mezelf, dan goed. Daar werd ik fijntjes op gewezen door Kemkens. Een Ossenaar, u kunt hem deze dagen herkennen aan zijn blauwe oog dat herinnert aan de klap van een hockeystick, die bekend is van de Kemkens-familie en in het vastgoed zit. De geschiedenis van de stad gaat hem aan het hart - hij heeft niet voor niks dit jaar het Bergoss-kantoor gekocht.

Natuurlijk sprong Kemkens een gat in de lucht toen-ie hoorde dat de provincie bijna twee miljoen euro gaat pompen in het Berghkwartier. Meer dan de helft daarvan is zelfs voor 'zijn' kantoor. Over wat er met de zaagtanddaken gaat gebeuren is nog niets definitief, maar het lijkt de richting op te gaan van een bedrijfsverzamelgebouw à la De Gruyter Fabriek en Ideeënfabriek. Nadat een paar jaar geleden het museum niet naar de zaagtanddaken ging of kon, is het nu 'eind goed, al goed'. 

Kemkens ging verder: de facelift voor Bergoss, de miljoenen die in de Gasstraat gestopt gaan worden, de fietsenstalling van het treinstation die wordt verdubbeld. Tjonge, we zouden er in Oss bijna van naast onze schoenen gaan lopen. Wat een weelde! "Denk dan ook nog eens aan de plannen voor de omgeving rondom de V&D en het Osse centrum ziet er over een paar jaar helemaal anders uit dan nu." Oh Ton, je haalt me de woorden uit de mond.

Nog een voordeel van zo'n week: ik heb er geen vijanden bij gekregen.